improviseren werkw. Uitspraak: [ ɪmproviˈzerə(n) ] Afbreekpatroon: im·pro·vi·se·ren Vervoegingen: improviseerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïmproviseerd (volt.deelw.) 1) met weinig middelen (een probleem) oplossen Voorbeeld: 'Er kwamen zo veel mensen dat ze moesten improviseren om iedereen te helpen.' 2)
1) Extemporeren 2) Onvoorbereid voordragen 3) Onvoorbereid spreken 4) Onvoorbereid musiceren 5) Onvoorbereid dichten 6) Voor de vuist weg spreken 
voor het ogenblik bedenken
Zie improvisatie.
zonder vooraf gaande aanwijzingen iets creëren, bijvoorbeeld muziek, dans, theater of film.
ter plekke bedenken vb: de toneelspelers improviseerden een toneelstukje
voor het ogenblik bedenken
Improviseren (zelfstandig naamwoord; de improvisatie) is het spontaan bedenken van een situatie en wordt onder andere gebruikt binnen de muziek, het toneel en dans. [basiswoordenlijst groep 8]
terplekke bedenken en uitvoeren Voorbeeld: Doordat er zoveel mensen waren, moest er flink geïmproviseerd worden om iedereen een plaats te geven.