I de indicatief zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ ɪndika'tif ] Afbreekpatroon: in·di·ca·tief aantonende wijs, de manier waarop je in taal de feiten of handelingen weergeeft taalkunde Voorbeeld: 'Voorbeelden van de indicatief in het Nederlands zijn: ik schrijf, jij leest, hij heeft gewerkt, wij hebben het niet gedaan.' II i...
1) Werkelijkheidswijs 2) Aantonend 3) Aanduidend 4) Taalkundige term 5) Aantonende wijs 6) Vorm van een werkwoord 
aantonende wijs
(Indicatief, Indicativus) De aantonende wijs, het doet een objectieve mededeling van een feit of gebeurtenis
Engels:Indicative aanduidend
aantonende wijs (toon de herkomst via de etymologiebank)
advocatuur: aanwijzend, om een idee te geven. Bijv. een advocaat die op uurbasis werkt, zegt ~ 15 uren aan de zaak te zullen ...
•de vorm van het werkwoord die de werkelijkheid aangeeft.
Aanduidend; Aantonend; Aantonende wijs; Taalkundige term; Vorm van een werkwoord; Werkelijkheidswijs.
tekenen vertonend