de inertie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ɪnɛr(t)'si ] Afbreekpatroon: in·er·tie 1) verschijnsel dat een bepaalde stof niet of nauwelijks reageert met vrijwel alle andere chemische stoffen scheikunde Voorbeeld: 'de inertie van edelgassen en edelmetalen' 2) verschijnsel dat er een kracht nodig is om een ...
1) Volhardingsvermogen 2) Luiheid 3) Niet reagerend 4) Bezittend 5) Lamlendigheid 6) Willoosheid 7) Natuurlijke ongevoeligheid 8) Indolentie 9) Traagheid 10) Lethargie 11) Daadloosheid 12) Langzaamheid 13) Sloomheid 14) Slapte 15) Logheid 
traagheid
futloosheid (hoofdbetekenis: niet reageren van stoffen e.d.)
Materie die in rust blijft of in dezelfde rechte lijn met dezelfde beweging blijft bewegen totdat er een kracht van buitenaf op wordt uitgeoefend.
traagheid of slapte bijvoorbeeld van spieren of van de geest
traagheid
Traagheid in verhuizingen van bedrijven, omdat er veel geld in de grond en gebouwen is geïnvesteerd.
traagheid (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [scheikunde] traagheid.
traagheid