inklinken werkw. Uitspraak: [ 'ɪnklɪŋkə(n) ] Afbreekpatroon: in·klin·ken Vervoegingen: klonk in (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is ingeklonken (volt.deelw.) (van grond) lager worden dan vroeger of dan omringende grond Voorbeelden: 'Als het grondwater zakt, klinkt veengrond flink klinkt.' , 'Zodra het graf ingeklonken is kan de graf...
1) Nazakken 2) Aanzakken 3) Zetten 4) Bezakken 5) Door droging vaster worden 
Def.: volumeverkleining van grond hoofdzakelijk ten gevolge van eigen massa en-of uittreden van water
[aarde weer en klimaat] Inklinken vindt plaats door daling van het grondoppervlak door het verlies van water. Dit komt voor in veen- en kleigebieden. Het proces is onomkeerbaar. Het kan op natuurlijke wijze gebeuren maar ook (en vooral) door menselijk ingrijpen in de waterhuishouding.
door klinken (met een hamer) vastmaken
Daling van het grondoppervlakt door volumeverlies ten gevolge van vochtverlies. Verschijnsel komt vooral voor bij klei en veen.
Het proces van volumevermindering van de bodem door verdroging of onttrekken van water met als gevolg bodemdaling.
krimpen van een massa (toon de herkomst via de etymologiebank)
het dichter ineenpakken door eigen gewicht van een grondpakket
'Inklinken' of kortweg 'klink' is het proces van volumevermindering van grond door verdroging of onttrekken van grondwater, eventueel gecombineerd met oxidatie van veenlagen door toetreden van lucht. Door afname van de hoeveelheid water krimpt de grond, maar zal wanneer deze weer nat wordt weer opzwellen.
• [aardrijkskunde] geleidelijk aan dunner en minder vruchtbaar worden.
Inklinken is inzakken van de bodem , een weg of pad. [basiswoordenlijst groep 7]