de intentionaliteit zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: in·ten·ti·o·na·li·teit Verbuigingen: intentionaliteiten (meerv.) het intentioneel zijn, het gericht zijn . 1 definitie
gerichtheid (toon de herkomst via de etymologiebank)
Het ergens op gericht zijn, ergens over gaan. In de filosofie van de geest spreekt men over de intentionaliteit van mentale toestanden: deze gaan ergens over gaan, ze zijn gericht op een object of een inhoud. Bijvoorbeeld: kwaad zijn OP de buurman.