irritant bijv.naamw. Uitspraak: [ ɪriˈtɑnt ] Afbreekpatroon: ir·ri·tant als iets of iemand je ergert Voorbeeld: 'Ik vind hem een erg irritante vent.' Synoniem: ergerlijk Synoniemen: ambetant ergerlijk naar onhebbelijk vervelend Intensiveringen Uitdrukkingen die irritant betekenen (waarin het woord zelf niet voorkomt): hemelter...
1) Vervelend 2) Akelig 3) Tergend 4) Storend 5) Treiterend 6) Op de zenuwen werkend 7) Ambetant 8) Lastig 9) Ergerlijk 10) Ergernis gevend 11) Prikkelend 12) Ergerniswekkend 13) Hinderlijk 14) Niet leuk 
wat je ergert of boos maakt vb: het is irritant dat hij nooit toegeeft
•in hoge mate vervelend. (+audio)
onaangenaam prikkelend
Irritant is uiterst ergerlijk. [basiswoordenlijst groep 5]