irritant bijv.naamw. Uitspraak: [ ɪriˈtɑnt ] Afbreekpatroon: ir·ri·tant als iets of iemand je ergert Voorbeeld: 'Ik vind hem een erg irritante vent.' Synoniem: ergerlijk Synoniemen: ambetant ergerlijk naar onhebbelijk vervelend Intensiveringen Uitdrukkingen die irritant betekenen (waarin het woord zelf niet voorkomt): hemelterg...
1) Akelig 2) Ambetant 3) Ergerlijk 4) Ergernis gevend 5) Ergerniswekkend 6) Hinderlijk 7) Lastig 8) Niet leuk 9) Op de zenuwen werkend 10) Prikkelend 11) Storend 12) Tergend 13) Treiterend 14) Vervelend 1) Akelig 2) Ambetant 3) Ergerlijk 4) Ergerniswekkend 5) Hinderlijk 6) Lastig 7) Onmogelijk 8) Prikkelend 9) Storend 10) Tergend 11) Vervelend 
wat je ergert of boos maakt vb: het is irritant dat hij nooit toegeeft
•in hoge mate vervelend. (+audio)
onaangenaam prikkelend