de isoglosse zelfst.naamw. (v.) Verbuigingen: isoglossen lijn op een dialectkaart (isoglossekaart) die gebieden begrenst waarbinnen een bepaald taalverschijnsel voorkomt 
1) Denkbeeldige taalgrens 2) Lijn die een bepaald taalverschijnsel begrenst 3) Verbindingslijn op een dialectkaart 4) Lijn die een bepaald taalgebied begrenst 
grenslijn van een taalverschijnsel
(Isoglos, Isoglosse) De grens van een bepaald taalverschijnsel
grenslijn van een taalverschijnsel (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een 'isoglosse' of 'isofoon' is een klein, systematisch taalverschil tussen dialecten dat als een grens door een taalgebied loopt. Een geleidelijke overgang is eerder regel dan uitzondering; isoglossen lopen meestal alleen dicht in bundels bij elkaar bij natuurlijke of langdurige politieke grenzen.