de (v)/het karveel zelfst.naamw. Afbreekpatroon: kar·veel Verbuigingen: karveels, karvelen (meerv.) naam voor een zeilschip met gladde huid (gladboordig) uit de middeleeuwen Voorbeelden: 'een karveel gebouwd waterschip' , 'De buitenkant van het karveel bekleedde men met leer.' Synoniem: kerveel 7 definities...
1) Boot 2) Frans haringscheepje 3) Historisch scheepstype 4) Historisch vaartuig 5) Klein snel zeilschip 6) Schip 7) Snel zeilend schip 8) Snel zeilschip 9) Snelzeilend schip 10) Spaanse zeilboot 11) Turks oorlogsscheepje 12) Vaartuig 13) Zeilboot 14) Zeilschip 15) Zeilvaartuig 1) Zeilschip 
1. rondgebouwd, klein, snelzeilend vaartuig. Spaans caravele is het verkleinwoord van caraba, vergelijk ook het Arabische kârib = bark en het Latijnse carabus. Zie Yule-Burnell in voce caravel. GM3: snelzeilend scheepje met smalle boeg en breed achtereinde [ook: caravel]; 2. vracht of lading; 3. een zwaar blok (katrol) met koperen of palmhouten sc...
Let op: Spelling van 1858 eene soort van snelzeilend schip in Spanje en Portugal; ook een Fransch haringscheepje. Zie Caravelle
hout (toon de herkomst via de etymologiebank)
schip
schip
1> vanaf circa 1450 tot ver in de zeventiende eeuw de verzamelnaam voor diverse gladboordig gebouwde schepen in de binnen- en buitenvaart. Ook geschreven als Kerveel. Alhoewel sommigen het Karveel als een scheepstype willen zien, zijn er onvoldoende aanwijzingen dat de benaming werkelijk beperkt bleef tot één type schip. Volgens tolregisters...
Kleine tot middelgrote schepen met een rechte boeg en een vierkante achtersteven die oorspronkelijk in de Middeleeuwen in Portugal zijn ontstaan als latijngetuigd kustvissersschip, maar in de late 15e en vroege 16e eeuw als verkenningsschepen werden gebruikt tijdens de Iberische reizen naar de Nieuwe Wereld; verkenningsschepen hadden vaak razeilen ...
VOC - Scheepsbouw : oud scheepstype; beplankingswijze waarbij de planken zijdelings aansluiten en de naden door breeuwen worden gedicht.