Perzisch weegwerktuig, bestaande uit een ijzeren staaf, waarlangs een gewicht werd geschoven. De te wegen goederen werden aan het kortste eind van de staaf, die op een spil rustte, opgehangen [ook: capon, capou, kapoen].
Uit `De lagere vaktalen: De steenbakkerstaal` 1914 pan om lucht op zolders enz. toe te laten.