het karkas zelfst.naamw. Uitspraak: [ kɑrˈkɑs ] Afbreekpatroon: kar·kas Verbuigingen: karkassen (meerv.) 1) geheel van botten van mens of dier die overblijven als de rest van het lichaam is vergaan Voorbeeld: 'een karkas van een dood konijn vinden' Synoniem: skelet 2) geheel van delen van een voorwerp of gebouw die ...
1) Beenderen 2) Vervallen gestel 3) Deel van een scheepsromp 4) Lichaam 5) Lijk van een dier 6) Skelet 7) Gebeente 8) Scheepsgeraamte 9) Geraamte 10) Rif 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Karkas``] Zie Projectilen
geraamte
geraamte (toon de herkomst via de etymologiebank)
samenhangende beenderen van een menselijk of dierlijk lichaam vb: we zagen het karkas van een dinosaurus
geraamte
Ovale of ronde van bandijzer vervaardigde geraamten, overtrokken met grof linnen, die zijn gevuld met ontvlambare materialen en die worden afgevuurd met mortieren, houwitsers of artilleriegeschut; werden gebruikt aan het eind van de 17e en in de 18e eeuw om gebouwen, schepen en versterkingen in brand te steken