klutsen werkw. Afbreekpatroon: klut·sen Verbuigingen: klutste Vervoegingen: geklutst (volt.deelw.) 1) door elkaar slaand mengen Voorbeeld: 'Mijn vader klutste vaak een eitje.' 2) enz. 3) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het klutsen in de tweede betekenis erin.' . Synoniemen: kloppen 4...
1) Door elkaar kloppen 2) Door elkaar mengen 3) Door elkaar roeren 4) Dooreenmengen 5) Kloppen 6) Kloppen van eieren 7) Mixen 8) Slaan 9) Zwadderen 1) Dooreenmengen 2) Kloppen 3) Klotsen 4) Mengen 5) Mixen 6) Mêleren 7) Schokken 8) Schommelen 9) Slaan 10) Zwadderen 
door elkaar roeren (toon de herkomst via de etymologiebank)
1.slaan, kloppen Voorbeeld: ‘Eiers in de pan klutsen’ 2.schommelen, schokken, klotsen Voorbeeld: ‘'t Karretje naderde altijd voort, door de schaduwbalken en zonneschijn tussen de bomen, op en neder klutsend’
door kloppen dooreenmengen
scheepstimmerwerk verrichten. Dus zowel een schip bouwen, als ook klein herstelwerk aan een houten schip verrichten. (Verouderde term.)
Uit `De lagere vaktalen: De spinners-en weverstaal` 1914 noemt men het met eenen houten lepel vloeiender en rekbaarder maken van den steek.