Methode om inhoudelijke en-of organisatorische knelpunten in de zorg op te sporen. Hij wordt vooral toegepast bij het opstellen van een richtlijn. Daardoor sluit de richtlijn zo goed mogelijk aan bij de behoeften van de dagelijkse praktijk. Uit de analyse worden uitgangsvragen gedestilleerd die in de richtlijn tot aanbevelingen moeten leiden.