koeren werkw. Uitspraak: [ 'kurə(n) ] Afbreekpatroon: koe·ren Vervoegingen: koerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekoerd (volt.deelw.) (van duiven) geluid maken Synoniemen: kirren 
1) Geluid van een duif 2) Vogelgeluid 3) Kirren 4) Kraaien 5) Duiventaal 6) Duivengeluid 7) Baltisch volk 8) Zingen van vogels 9) Dierengeluid 10) Koekeloeren 11) Geluid van duiven 
het rollende geluid van duiven maken
het rollende geluid van duiven maken (toon de herkomst via de etymologiebank)
roekoe roepen vb: de duif zat te koeren op het dak
De 'Koeren' waren een West-Baltische stam die van de 5e tot de 16e eeuw aan de oevers van de Oostzee leefde in de huidige westelijke delen van Letland en Litouwen. Het Koerse land werd in 1266 door de Lijflandse Orde veroverd.