de kolf zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ kɔlf ] Verbuigingen: kolven (meerv.) 1) gedeelte van een vuurwapen waarmee je het vasthoudt Voorbeeld: 'Voor je de trekker overhaalt, moet je de kolf van je geweer stevig tegen je schouder drukken.' 2) deel van een maisplant waaraan de korrels zitten Voorbeeld: 'maiskolf' 
1) Aarvormige bloeiwijze 2) Balspel 3) Bloeiwijze 4) Bloeiwijze van mais 5) Borstpomp 6) Chemisch werktuig 7) Deel van een geweer 8) Deel van een vuurwapen 9) Deel van een wapen 10) Deel van het geweer 11) Dikke aar 12) Erlenmeyer 13) Fles 14) Gereedschap 15) Greep 16) Handvat van geweer 17) Laboratoriumgerei 1) Fles 2) Greep 3) Mats 4) Retort 5) Slaghout 
Aar met een dikke hoofdas, vaak met een knotsvormig aanhangsel aan de top
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Kolf, kolfpistool``] Zie Handvuurwapens, Lade
voorwerp met verdikt of bolvormig uiteinde; soort fles (toon de herkomst via de etymologiebank)
•een instrument voor het afzuigen en opvangen van moedermelk. •het kolfspel dat nog in een beperkt aantal plaatsen in met name Noord-Holland gespeeld wordt. •een slaghout dat gebruikt wordt in het kolfspel.
[I] achterste deel van een hand- of vuistvuurwapen; glas voor het koken of destilleren van vloeistoffen; bloeikolf [II] slaghout voor het kolfspel
achterste deel van een hand- of vuistvuurwapen
(Bargoens, 1914) mes
[Bargoens, boeventaal] mes, (zie galf).