de korpschef zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'kɔrpʃɛf ] Afbreekpatroon: korps·chef Verbuigingen: korpschefs (meerv.) iemand die leiding geeft aan een politiekorps 
1) Politieambt 2) Beroep 
korpschef als bedoeld in artikel 27 van de Politiewet 2012
vreemdelingenrecht: hoofd van een regionaal politiekorps. In de Vreemdelingenwet 2000 aangewezen als degene onder wiens leiding ...
iemand die de leiding heeft over een regio van de politie vb: de korpschef gaf een persconferentie over de moord
De 'korpschef' is het (ambtelijke) hoofd van een politiekorps. Sinds de instelling van de Nationale Politie in 2013 (Politiewet 2012) is er in (Europees) Nederland nog maar één korpschef, die aan het hoofd staat van de Nationale Politie en de rang van eerste hoofdcommissaris bekleedt.