kwelder zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: kwel·der Verbuigingen: kwelders (meerv.) Verbuigingen: kweldertje (verkleinwoord) onbedijkt stuk drasland dat bij regelmaat blootstaat aan overstroming door zeewater bij hoog tij of stormvloed . Synoniemen: schor 15 definities...
1) Aangeslibd land 2) Aangewassen grond 3) Aanslibbing 4) Alluviale vorming 5) Biotoop 6) Buitendijks aangeslibd land 7) Buitendijks begroeid terrein 8) Buitendijks gebied 9) Buitendijks gelegen land 10) Buitendijks gelegen land langs de waddenzee 11) Buitendijks land 12) Buitendijkse grond 13) Buitendijksgelegen land 1) Gors 2) Groes 3) Kardoes 4) Nes 5) Polder 6) Schor 7) Schorre 
Let op: Spelling van 1858 buitendijksch land
buitendijks land (toon de herkomst via de etymologiebank)
kwelder:grasland onder invloed de getijden (schor, in Duits Queller).
intergetijdegebied dat alleen bij springvloed nog onderloopt (term uit het waddengebied, in Zeeland schorren, in Zuid Holland gorzen)
•onbedijkt stuk drasland dat bij regelmaat blootstaat aan overstroming door zeewater bij hoog tij of stormvloed.
buitendijks land
[geografie en demografie] Begroeid buitendijks gebied langs de zeekust dat alleen met hoge vloed overstroomt, veelal in gebruik om schapen te weiden. Vaak vindt inpoldering plaats.
Buitendijks gebied langs de zeekust dat alleen nog bij zeer hoge vloed wordt overstroomd. In Zuidwest-Nederland is de term `schor` gebruikelijk.
Buitendijks gebied langs de zeekust dat begroeid is met zoutminnende flora en dat alleen bij zeer hoge vloed overstroomt. In Zeeland spreekt men van schor.
Begroeid kleigebied aan de kust dat alleen bij extra hoge waterstanden onder water loopt.
Buitendijks land dat al redelijk hoog ligt en daardoor begroeid is. Ontstaan door aanslibbing door de zee. Kwelders lopen alleen bij hoge vloed nog onder. In het verleden heeft men dit soort gebieden als ze groot genoeg waren, omdijkt. Daardoor ontstonden bedijkingen of zeepolders. Ze komen voor in Groningen en Friesland.
Buitendijkse verlande gronden in het Waddengebied. Getijdengebied dat alleen overstroomd bij zeer hoge vloed (springvloed) en rijp is voor inpoldering. In Zeeland schor en in Zuid-Holland gors genoemd.
zie schor: Buitendijks gebied dat alleen bij uitzonderlijk hoog water overstroomt. Geheelbegroeide op- of aanwas. Elders in Nederland ook wel gors (met name Zuid-Holland) of kwelder (met name Friesland en Groningen) genoemd.
Ook: gors of schor. (1) Het door afzettingen opgehoogd deel van een wad, waarvan het grootste deel alleen bij stormvloed onder water komt te staan. (2) Buitendijks land langs de zeekust.
Buitendijkse afzettingen van zand en slib met daarop een natuurlijk gevestigde vegetatie die bestand is tegen regelmatige overstromingen door zout water o.i.v. van het getij.
Een begroeid stuk land dat direct aan zee grenst en alleen bij hoge vloed overstroomt.
De kwelder is het buitendijks gelegen aangeslibd land dat begroeid is en met vloed niet meer onder water loopt.