de landmerk zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: landmerken Verbuigingen: landmerkje een markant punt in een landschap, langs de kust, of aan de horizon 
1) Landteken 2) Baken 3) Oriëntatiepunt 4) Bodem 
Syn.: geleidelijn Def.: twee karakteristieke oriëntatiepunten op de kust en dieper gelegen land in één lijn.
ieder herkenbaar punt op het land, dat voor de navigatie van belang is. In het Vlaams verkenmerk genoemd. Diverse bronnen w.o. Historische woordenboeken op gtb.ivdnt.org. ¦ Zeemans practicaale observatien over de groote zeevaart J. de Boer 1770. ¦ Johan Hendrik van Dale, Van Dale`s groot woordenboek der Nederlandsche taal. Nijhoff, Sijthoff, 191....