logaritme zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: lo·ga·rit·me Verbuigingen: logaritmen<br>logaritmes (meerv.) Verbuigingen: logaritmetje (verkleinwoord) het exponent van de macht waartoe een gegeven getal verheven moet worden om een ander getal te krijgen Voorbeeld: '<sup>2</sup>log(8) <nowiki>=</nowiki> 3 is ee...
1) Exponent van de macht 2) Machtsaanwijzer 3) Verhoudingsgetal 4) Wiskundig begrip 5) Wiskundig getal 6) Wiskundige exponent 7) Wiskundige term 1) Lg 2) Verhoudingsgetal 
wiskundige functie (toon de herkomst via de etymologiebank)
De macht van een grondtal die een bepaald ander getal oplevert. Dit is een soort omgekeerde bewerking van machtsverheffen. Logaritmische schalen worden vaak gebruikt om hele kleine en hele grote getallen op een grafiek bij elkaar te kunnen zetten Synonym met: Logaritmisch
exponent van de macht waartoe een gegeven grondtal (doorgaans 10 of 2,71828) verheven moet worden om een bepaald getal te verkrijgen
exponent van de macht waartoe een getal moet worden verheven om een tweede getal te verkrijgen
[technologie en techniek] Zie logaritme in het hoofdstuk Wiskunde.[wiskunde] De logaritme van een getal is de exponent waartoe men een afgesproken grondtal moet verheffen om dat getal te verkrijgen. In de praktijk is het grondtal gewoonlijk 10 en de logaritme van 100 is dan gelijk aan 2. In de wiskunde wordt gebruik gemaakt van het grondtal e, men spreekt dan van de natuurlijk logaritme (d...
exponent van de macht, waartoe een getal moet worden verheven om een tweede getal te verkrijgen
Zie `Log`.
Logaritme nemen van een getal is het omgekeerde proces van machtsverheffen. Met ³log81=³log3^4 bedoelt men dus de macht waartoe men 3 moet verheffen om 81 te krijgen, zodat ³log81=4