[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] Latijn mandragora, Grieks mandragorus, de alruinwortel, tover- of heksenwortel, een in tweeën gespleten wortel, die enige overeenkomst met de mensengestalte heeft, en waaraan men toverkracht toekent. Zie Alruinmannetjes en Galgenjong.