Nieuw type van sociale stratificatie: inkomen weer op basis van individuele bekwaamheden dan van overgeërfde macht.
de meritocratie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ meritokra'(t)si ] Afbreekpatroon: me·ri·to·cra·tie samenleving waarin belangrijk wordt gevonden wat je individueel hebt gepresteerd Voorbeeld: 'In een meritocratie speelt je afkomst of de status van je familie een veel minder grote rol dat wat je zelf hebt gedaan.' 4 definities...
1) Staatsvorm 
bepaling van de sociale status door prestaties (toon de herkomst via de etymologiebank)
samenleving waarin de sociale status bepaald wordt door prestaties en capaciteiten - Woordfeit: Het Nederlands heeft meritocratie aan het Engels ontleend; het bestaat uit merite en het achtervoegsel -cratie. Merite komt van het Franse m?rite `verdienste`; -cratie gaat terug op het Oudgriekse kratos `...
De klasse die zich door het bezit van competenties onderscheid van anderen.
Een maatschappijmodel waarin de sociaaleconomische positie van elk individu gebaseerd is op eigen verdiensten (merites)