de mondharmonica zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ˈmɔnthɑrmonika ] Afbreekpatroon: mond·har·mo·ni·ca Verbuigingen: mondharmonica's (meerv.) muziekinstrument dat je bespeelt door erin te blazen 
1) Muziekinstrument 2) Jammerplank 3) Blaasinstrument 4) Mondorgel 
klein rechthoekig blaasinstrument dat aan de zijkanten bedekt is met metalen schilden en aan de bovenkant voorzien is van een rooster waaronder zich lamellen bevinden die gaan trillen wanneer er met de mond in dat rooster geblazen wordt, en dat hoofdzakelijk gebruikt wordt in de volksmuziek muziekspel op een mondharmonica
muziekinstrument (toon de herkomst via de etymologiebank)
Een 'mondharmonica' is een blaasinstrument (aerofoon) dat qua toonvorming sterk verwant is aan de trekzak. De eenvoudigste mondharmonica's zijn diatonisch: deze mondharmonica's bevatten louter tonen uit één bepaalde majeur- of mineurtoonladder.
muziekinstrument, door blazen en zuigen bespeeld
Rietinstrumenten bestaande uit een vierkant metalen doosje met gleuven waarin vrijslaande rieten in zijn geplaatst, bespeeld door het voor de mond heen en weer te bewegen en ondertussen in- en uit te ademen