de monoloog zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ monoˈlox ] Afbreekpatroon: mo·no·loog Verbuigingen: monologen (meerv.) tekst die door één persoon wordt uitgesproken Voorbeeld: 'een lange monoloog houden' Antoniem: dialoog Synoniemen: alleenspraak dialoog (antoniem) 12 definities...
1) Alleenspraak 2) Gesprek 3) Gesprek gevoerd door één persoon 4) Onderhoud 5) Verhaal 1) Alleenspraak 
Let op: Spelling van 1858 alleenspraak
alleenspraak (toon de herkomst via de etymologiebank)
gesprek waarbij één persoon aan het woord is vb: hij hield een lange monoloog en het publiek luisterde Tegenstelling: dialoog
•een gesprek gevoerd door één persoon, meestal op toneel.
alleenspraak
(monoloog, alleenspraak of soliloquium) Tekst die wordt uitgesproken door iemand (bijv. een personage uit een roman of toneelstuk) die daarmee min of meer langdurig alleen aan het woord is. De monoloog staat tegenover de dialoog. In het drama kent men de monoloog van een personage dat zich uitspreekt zonder dat er andere personages op het toneel aa...
Etym: Gr. monos = alleen; legein = spreken, zeggen. - Tekst die wordt uitgesproken door een personage uit een verhaal, roman of toneelstuk dat daarmee min of meer langdurig alleen aan het woord is. De monoloog staat tegenover de dialoog. - In het drama kent men de alleenspraak van een acteur die zich uitspreekt zonder dat er andere perso...
alleenspraak
Een alleenspraak
In de dramaturgie een door een van de hoofdpersonen te houden alleenspraak. Dit kan een gemoedsuiting zijn, in feite niet voor andere oren bestemd, maar kan zich ook zeer welbewust tot anderen richten. De literatuur kent vele beroemde monologen, onder andere die van Hamlet, beginnende met de klassieke woorden `To be or not to be`. De monoloog heeft...
Gesprek met jezelf of tegen het publiek. Gesprek door één persoon zonder tegenspeler die replieken moet geven.
alleenspraak, stuk bedoeld om door een persoon te worden voorgedragen.
alleenspraak.