de neurotransmitter zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: neurotransmitters Verbuigingen: neurotransmittertje een chemische stof die fungeert als overbrenger van de zenuwprikkel 
1) Adrenaline 2) Serotonine 
[levenswetenschappen] Neurotransmitters zijn stoffen die in zenuwcellen worden gevormd en die door invloed uit te oefenen op de prikkeloverdracht van de ene zenuw op de andere een belangrijke rol spelen bij allerlei hersenfuncties. Voorbeelden van neurotransmitters zijn dopamine, serotonine en acetylcholine.
Stof die door zenuwcellen in de synapsspleet wordt afgescheiden en de potentiaal van het postsynaptische membraan beïnvloeden. Neurotransmitters worden bij het presynaptische membraan afgescheiden als daar impulsen aankomen.
Boodschapperstof in de hersenen 
chemische stoffen die signaaloverdracht tussen neuronen (onderling of met centraal zenuwstelsel) regelen. Voorbeelden zijn dopamine, serotonine, endorfine. 
chemische stof die zorg voor de prikkeloverdracht van de ene zenuwcel naar de andere; de belangrijkste zijn acetylcholine, dopamine, noradrenaline en serotonine
Een neurotransmitter is een molecuul dat wordt gebruikt voor de signaaloverdracht tussen zenuwcellen ('neuronen') in het zenuwstelsel.
Chemische stof die afgescheiden wordt door een zenuwcel (of een neuron). Hij zendt signalen of impulsen van het ene neuron naar het andere neuron of naar andere gespecialiseerde cellen.
Transmitterstoffen bevinden zich in een soort blaasjes, in de zogenaamde synaptische knop aan het uiteinde van de neuriet. Neurotransmitters, bijvoorbeeld acetylcholine, komen vrij als een zenuwprikkel wordt ontvangen van de neuron. De transmitters komen vrij in de synaptische ruimte en hierdoor kunnen natriumionen door het membraan in de spieren k...
Stof die de signaaloverdracht tussen neuronen onderling of tussen neuronen en andere celtypes mogelijk maakt.
• [biologie] een chemische stof die fungeert als overbrenger van de zenuwprikkel.