de oever zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈuvər ] Afbreekpatroon: oe·ver Verbuigingen: oevers (meerv.) overgang tussen land en een meer of een rivier Voorbeelden: 'op de oever klauteren na het zwemmen' , 'aan de oever van het meer' Synoniemen: kade 8 definities...
1) Bestrate walkant 2) Biotoop 3) Boord 4) Border 5) Buitenrand 6) Deel van een rivier 7) Droge 8) Gestade 9) Grens 10) Grens van water en land 11) Kaai 12) Kade 13) Kant 14) Kant langs water 15) Kant van een sloot 16) Kust 17) Land 18) Rand 19) Randje 20) Rivierkant 21) Rivierrand 22) Scheepskade 23) Wal 1) Boord 2) Buitenrand 3) Droge 4) Grens 5) Ka 6) Kaai 7) Kade 8) Kant 9) Kust 10) Rand 11) Randje 12) Rivierkant 13) Slootkant 14) Wal 15) Walkant 16) Wallenkant 17) Waterkant 18) Zeekant 19) Zoom 20) Zij 21) Zijde 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Oever``] Zie Wateren
waterkant (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) smalle strook land die direct aan een waterloop grenst en daar evenwijdig aan loopt; waterkant 2) afgebakend kader; grens 3) smalle strook of rand aan het uiteinde van iets; kant
•een rand van kanaal, rivier of meer.
Def.: het gebied op de grens van water en land waar het dynamisch samenspel van land en water plaatsvindt. Toelichting: Het gedeelte boven het laagste streefpeil van het water tot de insteek (bovenrand) van het oevertalud (oeverhelling) de (droge) oever(zone) wordt genoemd. Vaak is sprake van oeverplantengroei in het water, vooral wan...
rivierrand, kade
1> eigenlijk: aan het water grenzende strook land. Ook zoom genoemd. Zie verder ook: kant, boord, wal, wallekant. 2> Vaak gebruikt voor de scheiding tussen water en 'land'. GROENE of ZACHTE OEVER: oever zonder enige oeververdediging, meestal tegen de rand van een weiland o.i.d. HARDE OEVER: meestal een oever met steenstortingen of stene...