ontketenen werkw. Uitspraak: [ ɔntˈketənə(n) ] Afbreekpatroon: ont·ke·te·nen Vervoegingen: ontketende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontketend (volt.deelw.) (iets erg ingrijpends of gewelddadigs) laten ontstaan Voorbeeld: 'een oorlog ontketenen' Synoniemen: doen losbarsten teweegbrengen 2 definities...
1) Beginnen 2) Bevrijden 3) Doen beginnen 4) Doen losbarsten 5) Doen losbreken 6) Door bevrijden doen losbarsten 7) Loslaten 8) Losmaken 9) Slaken 10) Teweegbrengen 11) Veroorzaken 1) Beginnen 2) Loslaten 3) Losmaken 
de oorzaak zijn van de dingen die volgen vb: hij ontketende een ruzie in het bestuur Synoniemen: veroorzaken verwekken wekken aanrichten teweegbrengen