ontspringen werkw. Uitspraak: [ ɔntˈsprɪŋə(n) ] Afbreekpatroon: ont·sprin·gen Vervoegingen: ontsprong (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is ontsprongen (volt.deelw.) de dans ontspringen (iets onaangenaams of gevaarlijks net niet meemaken) Synoniemen: ontspruiten ontstaan uitbotten uitkomen uitlopen Spreekwoorden en zegswijzen • ...
1) Aanvangen 2) Barsten 3) Kenen 4) Kennen 5) Kiemen 6) Ontkomen 7) Ontlopen 8) Ontsnappen 9) Ontspruiten 10) Ontstaan 11) Ontwallen 12) Ontwellen 13) Proflueren 14) Uitbotten 15) Uitkomen 16) Uitlopen 1) Ontkomen 2) Ontspruiten 3) Ontstaan 4) Ontvloeien 5) Ontwellen 6) Ontwijken 7) Proflueren 8) Uitbotten 9) Uitkomen 10) Uitlopen 11) Voortspringen 
ontsnappen aan (toon de herkomst via de etymologiebank)
er niet door getroffen worden, niet gepakt worden vb: ze konden het gevaar nog nét ontspringen Synoniemen: ontkomen ontsnappen uitbreken ontvluchten
• [erga] ontstaan op een bepaalde plek. • [erga] uitlopen, uitbotten. • [erga] "~ + oorzakelijk voorwerp" ontkomen aan iets. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
ontsnappen aan
Spreekwoorden: (1914) Den dans ontspringen,