ontvoeren werkw. Uitspraak: [ ɔntˈfurə(n) ] Afbreekpatroon: ont·voe·ren Vervoegingen: ontvoerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft ontvoerd (volt.deelw.) (iemand) tegen zijn wil meenemen Voorbeeld: 'Terroristen hebben drie journalisten ontvoerd om aandacht voor hun bevrijdingsstrijd te krijgen.' Synoniem: kidnappen Synoniemen: kid...
1) Heimelijk wegvoeren 2) Kidnappen 3) Ontschakelen 4) Ontschaken 5) Oplichten 6) Schaken 7) Wegroven 1) Kapen 2) Kidnappen 3) Rampassen 4) Schaken 5) Wegroven 
onder dwang meenemen naar geheime plaats vb: ze ontvoerden de rijke man naar een loods Synoniem: kidnappen
•wederrechtelijk en onder dwang iemand weghalen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.