ontworstelen werkw. Afbreekpatroon: ont·wor·ste·len Vervoegingen: ontworstelde (verl.tijd ) Vervoegingen: heeft ontworsteld (volt.deelw.) 1) (zich) door worstelen bevrijden uit Voorbeeld: 'Het meisje kon zich gelukkig aan de opdringerige man ontworstelen.' 2) hardhandig aan iemand of iets ontrukken Voorbeeld: 'De...
1) Ontrukken 2) Ontsnappen 3) Ontwringen 1) Ontwringen