opflakkeren werkw. Uitspraak: [ 'ɔpflɑkərə(n) ] Afbreekpatroon: op·flak·ke·ren Vervoegingen: flakkerde op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is opgeflakkerd (volt.deelw.) weer toenemen of zich voordoen Voorbeeld: 'Een ontspannende vakantie deed de liefde weer opflakkeren.' 1 definitie...
1) Zich flakkerend verheffen