de predikant zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ prediˈkɑnt ] Afbreekpatroon: pre·di·kant Verbuigingen: predikanten (meerv.) de predikant - e zelfst.naamw. Uitspraak: [ prediˈkɑnt - ə ] Afbreekpatroon: pre·di·kant Verbuigingen: predikanten, predikantes (meerv.) iemand die werkt voor een protestantse kerk en 's zondags de kerkdienst leidt
1) Bedienaar 2) Dienaar 3) Dominee 4) Dorpsdominee 5) Ds 6) Evangeliedienaar 7) Evangelist 8) Geestelijke 9) Homileet 10) Kerkleraar 11) Leraar 12) Pastoor 13) Pastor 14) Prediker 15) Raaf 16) Redenaar 17) Voorganger 18) Zielenherder 19) Zielszorger 20) Zielverzorger 1) Bedienaar des woords 2) Befdrager 3) Befman 4) Beroep 5) Christenleraar 6) Dominee 7) Evangeliedienaar 8) Evangelieprediker 9) Evangelist 10) Geestelijke 11) Geestelijke leraar 12) Godsdienstleraar 13) Herder 14) Homileet 15) Kanselredenaar 16) Kerkelijk beroep 17) Kerkleraar 18) Leraar 19) Pastor 
Let op: Spelling van 1858 Protestantsch godsdienstleeraar, evangelie-verkondiger. Predikatie, eene leerrede
protestantse titel, dominee (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) iemand die voor zijn beroep en vanuit een roeping predikant in een protestantse kerk is; protestantse pastor; dominee 2) rooms-katholieke priester die de preek in de kerk verzorgt; priester die de preek houdt tijdens de mis 3) islamitisch geestelijk leider, zoals een imam, die voorgaat tijdens diensten in de moskee 4)
protestantse titel, dominee
protestantse titel, dominee
Voorganger in Protestante Kerken(dominee)