de protestant zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ protɛˈstɑnt ] Afbreekpatroon: pro·tes·tant Verbuigingen: protestanten (meerv.) de protestant - e zelfst.naamw. Uitspraak: [ protɛˈstɑnt - ə ] Afbreekpatroon: pro·tes·tant Verbuigingen: protestanten (meerv.) christen die is aangesloten bij een protestantse kerk Synoniemen: hervormd her...
1) Aanhanger van een zekere religie 2) Aanhanger van zeker geloof 3) Geus 4) Hervormd 5) Hervormd of gereformeerd 6) Hervormde 7) Zeker geloof toegedaan 1) Baptist 2) Geus 3) Hervormd 4) Hervormde 5) Lutheraan 6) Methodist 
lid van christelijk kerkgenootschap (toon de herkomst via de etymologiebank)
•christen die aangesloten is bij een van de kerken ontstaan door afsplitsing van de rooms-katholieke kerk in de zestiende eeuw. (+audio)
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] naam voor degenen, die zich na het optreden van Luther van de Kerk afscheidden. Zoo genoemd na het protest, verweerschrift, waarbij de Lutheranen in 1529 te Spiers een beroep deden op een algemeene vergadering om hun recht te bevestigen. De naam Protestanten omvat dus alle kerkg...
hervormd
aanhanger van de hervorming, behorend tot het protestantisme
De algemene term voor typen christelijk geloof die zijn ontstaan tijdens de Reformatie. Hoewel de vroegste vormen van protestantisme werden beoefend door de volgelingen van Luther, Calvijn en Zwingli, wordt de term tegenwoordig gebruikt voor de meeste overtuigingen die niet rooms-katholiek of orthodox zijn. Protestanten willen dichter bij de geloof...