de radiotherapie zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ 'radijoterapi ] Afbreekpatroon: ra·dio·the·ra·pie behandeling van kanker door middel van bestraling Voorbeeld: 'de afdeling Radiotherapie' Synoniemen: bestraling 
1) Specialisatie van de geneeskunde 2) Geneeswijze door bestraling 3) Bestraling 
[levenswetenschappen] Radiotherapie is de behandeling van kwaadaardige tumoren door gebruik te maken van röntgenstralen of radio‑isotopen (bestraling).
Een therapie die in de geneeskunde wordt gebruikt om met behulp van radioactieve isotopen, die soms in het lichaam worden opgenomen, maar meestal worden gebruikt als externe stralingsbron, om bijvoorbeeld kwaadaardige cellen te bestrijden. 
Een behandeling door middel van röntgenstralen of andere stralen. Hierbij worden de tumorcellen vernietigd of in hun groei vertraagd.
behandeling van ziekten met behulp van röntgenstraling, bijvoorbeeld bestraling van kanker
Geneeskundige behandeling, meestal van kankerpatinten, met stralen. Wordt ook wel aangeduid met bestralingstherapie.
Therapie waarbij ziek weefsel (meestal tumoren) door middel van bestraling wordt behandeld. Men probeert met deze behandeling de ongewenste celdeling te stoppen.
Engels:Radiotherapy bestraling
Bestralingsbehandeling. Radiotherapeut is deskundige arts-oncoloog op gebied van bestralen; radiotherapeutisch laborant voert bestralingsbehandelingen.
Bestraling
Behandeling door middel van een gerichte bundel radioactieve stralen met tot doel de (resterende) kwaadaardige cellen zo volledig mogelijk te vernietigen.
(bestraling) Radiotherapie is een van de drie meest toegepaste methodes voor de behandeling van kanker en wordt ook wel bestraling genoemd. Radiotherapie betekent dan ook letterlijk behandeling met straling.
Behandeling waarbij men een beroep doet op stralingen of op hoogenergetische partikels, zoals röntgenstralen of gammastralen, die moleculen of ionen produceren die een elektrische lading met zich meedragen om de kankercellen te beschadigen of te vernietigen.
Radiotherapie is een behandeling waarbij gebruik wordt gemaakt van de vernietigende of groeiremmende werking van ioniserende stralen op levend weefsel. Ionisatie is het verschijnsel dat stoffen zich in elektrisch geladen bestanddelen splitsen (bijv. een eiwit in organische base en aminen). Weefsels of organen ondervinden echter alleen dan invloed v...
'Radiotherapie' of 'bestraling' is de behandeling van patiënten met kanker waarbij gebruik wordt gemaakt van ioniserende straling. Bij uitwendige radiotherapie of teletherapie worden patiënten bestraald met hoogenergetische fotonen, opgewekt door een lineaire versneller.
• [medisch] bestraling.
behandeling met behulp van straling
bestralingstherapie
Specialisme m.b.t. ioniserende bestraling van kanker