de reactiviteit zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: re·ac·ti·vi·teit Verbuigingen: reactiviteiten (meerv.) vermogen om te reageren . 6 definities
1) Vermogen om te reageren 
• [medisch] vermogen om te reageren.
De eigenschap of conditie om gemakkelijk te reageren, vooral de neiging van een stof om chemische reacties te ondergaan.
Maat voor het afwijken van een reactor van de kritieke toestand. Komt overeen met 1 minus de reciproke vermenigvuldigingsfactor: In de kritieke toestand is de reactiviteit precies 0. Is de reactiviteit positief, dan stijgt het reactorvermogen. Bij een negatieve reactiviteit daalt het vermogensniveau.
Engels:Reactivity vermogen om te reageren
vermogen om te reageren