recapituleren werkw. Uitspraak: [ rekɑpity'lerə(n) ] Afbreekpatroon: re·ca·pi·tu·le·ren Vervoegingen: recapituleerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerecapituleerd (volt.deelw.) kort de belangrijkste zaken samenvatten die gezegd of gebeurd zijn Voorbeeld: 'Even recapituleren: wie doet wat?' Synoniemen: samenvatten 5 definiti...
1) Duidelijk samenvatten 2) Herhalen 3) Samenvatten 4) Zakelijk herhalen 1) Samenvatten 
samenvattend herhalen (toon de herkomst via de etymologiebank)
dat wat in het voorafgaande uiteengezet of gebeurd is kort en duidelijk samenvatten
kort samenvatten Voorbeeld: Kun je dat even recapituleren?
samenvattend herhalen
herhalend samenvatten