recapituleren werkw. Uitspraak: [ rekɑpity'lerə(n) ] Afbreekpatroon: re·ca·pi·tu·le·ren Vervoegingen: recapituleerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerecapituleerd (volt.deelw.) kort de belagrijkste zaken samenvatten die gezegd of gebeurd zijn Voorbeeld: 'Even recapituleren: wie doet wat?' Synoniemen: samenvatten 
1) Zakelijk herhalen 2) Duidelijk samenvatten 3) Herhalen 4) Samenvatten 
dat wat in het voorafgaande uiteengezet of gebeurd is kort en duidelijk samenvatten
samenvattend herhalen
samenvattend herhalen (toon de herkomst via de etymologiebank)
herhalend samenvatten
kort samenvatten Voorbeeld: Kun je dat even recapituleren?