remmen werkw. Uitspraak: [ ˈrɛmə(n) ] Afbreekpatroon: rem·men Vervoegingen: remde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geremd (volt.deelw.) (iets dat beweegt) langzamer laten gaan of laten stilstaan Voorbeelden: 'plotseling moeten remmen voor een fietser' , 'pompend remmen' Synoniemen: afremmen belemmeren halt houden ophouden stoppen...
1) Afremmen 2) Belemmeren 3) Beletten 4) Hinderen 5) Obstrueren 6) Ophouden 7) Stoppen 8) Stopzetten 9) Stuiten 10) Tegenhouden 11) Tegenwerken 12) Vertragen 1) Afremmen 2) Belemmeren 3) Bemoeilijken 4) De beweging van iets tegenwerken 5) De beweging verminderen 6) De snelheid vertragen 7) Halt houden 8) Hinderen 9) In zijn vaart belemmeren 10) Langzaam doen gaan 11) Langzaam doen stilstaan 12) Occluderen 13) Op de rem duwen 14) Ophouden 15) Snelheid minderen 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Remmen``] Het R. der voertuigen bij het berg-afrijden geschiedt door middel van den remschoen, die door eenen remketting of een remtouw aan het voertuig bevestigd is
vaart verminderen (toon de herkomst via de etymologiebank)
•sneldheid doen verminderen. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
tot stilstand brengen
tot stilstand brengen
De F1 remmen zijn uit koolstof gemaakt. Koelingvloeistoffen, ABC en bekrachtigde remmen zijn niet toegelaten. Als een piloot de rem volledig induwt, dan kan een F1 wagen van 200 km-u tot stilstand komen binnen 55 meter, en 1,9 seconden. De krachten tijdens de afremming kunnen 5G bereiken