retrospectief bijv.naamw. Uitspraak: [ retrospɛk'tif ] Afbreekpatroon: re·tro·spec·tief wat betrekking heeft op één of meerdere dingen uit het verleden Voorbeelden: 'retrospectief onderzoek' , 'een retrospectieve tentoonstelling over de jaren zeventig' 
1) Terugblikkend 2) A posteriori 3) Terugziend 
achteraf beschouwend (onderzoek)
Een terugblik op het voorbije werpend. (van het Latijnse retrospicere = terugkijken)
terugblik, overzichtstentoonstelling WOORDFEIT: Als bijvoeglijk naamwoord betekent retrospectief 'terugblikkend, gericht op het verleden'. Als zelfstandig naamwoord kan het zowel 'terugblik' betekenen als het specifiekere 'tentoonstelling waarbij wordt teruggeblikt op iemands leven en/of werk', oftewel 'overzichtstentoonstelling'. Het woord is ontl...
terugblikkend (naar het verleden) Voorbeeld: Een retrospectief onderzoek instellen.