de ruiter zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈrœytər ] Afbreekpatroon: rui·ter Verbuigingen: ruiters (meerv.) iemand die op een paard rijdt Synoniemen: paardrij paardrijder rij rijder zit 9 definities...
1) Bereden man 2) Berijder 3) Berijder van een paard 4) Beroep 5) Caballero 6) Cavalerist 7) Deel van een dak 8) Droogrek voor landbouwgewassen 9) Hooirek 10) Hulpmiddel bij een kaartsysteem 11) Man te paard 12) Militair te paard 13) Opslagplaats 14) Paardrijder 15) Pikeur 16) Plaats in Oost-Vlaanderen 1) Berijder 2) Bosruiter 3) Caballéro 4) Cavalerist 5) Dakruiter 6) Dragonder 7) Droogrek 8) Hooirek 9) Hun 10) Klaverdroogrek 11) Kozak 12) Lansier 13) Paardrijder 14) Pikeur 15) Ridder 16) Rij 17) Rijder 18) Springruiter 19) Ulaan 20) Waterversperring 21) Wegversperring 22) Wildebras 
iemand die op een paard rijdt vb: de ruiter reed met zijn paard door het bos
persoon die op een paard rijdt; man die op een paard rijdt; iemand die paardrijdt
Een verticaal gestelde plank over de volle lengte van de nok ter ondersteuning van de nokvorsten.
paardrijder
paardrijder
Uit `De lagere vaktalen: Timmermanstaal` 1914 lat, die op den nokbalk wordt gespijkerd.
De betekenis van het woord 'ruiter' is meestal: man te paard. In het verleden ging het dan heel vaak om een krijgsman te paard, de cavalerie van het leger werd ook wel aangeduid als het paardenvolk of de ruiterij. Het afbeelden van een ruiter die schrijlings zit, dus met aan iedere kant van het paar...
Spaanse ruiter.