seculier bijv.naamw. Uitspraak: [ sekyˈlɪr ] Afbreekpatroon: se·cu·lier 1) als iets of iemand niet te maken heeft met een godsdienst of de kerk Voorbeeld: 'religieuze en seculiere joden' Antoniem: religieus Synoniem: werelds seculiere staat (staat die neutraal staat tegenover alle religies) 2) niet behorend tot een ...
1) Niet tot dieren behorend 2) Wereldlijk 3) Seculair 4) Niet geestelijk 5) Onkerkelijk 6) Wereldheer 
wereldlijk
(volgens van dale) onkerkelijk nog maar de helft van de bevolking gelooft in God. Daarmee is Nederland een van de meest seculiere landen ter wereld
Latijn: saecularis, werelds: aanduiding van priester die geen lid is van een orde of congregatie, een zogenaamde wereldheer.
wereldlijk, niet-godsdienstig
Zonder te verwijzen naar religie (wereldlijk)
wereldlijk, niet tot een orde of congregatie behorend.
niet aan religie gebonden Voorbeeld: Nederland is een seculier land met haar vele inwoners die niet in God geloven.
•niet aan de religie gebonden. • [natuurkunde] onderhevig aan bepaalde randvoorwaarden.
wereldlijk geestelijke