de schinkel zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: Schin·kel Verbuigingen: schinkels (meerv.) Verbuigingen: schinkeltje (verkleinwoord) zwaar touw om een takel te verlengen, schenkel . 1 definitie
1) Kanaal in Noord-Holland 2) Rivier in de Benelux 3) Rivier in Nederland 4) Rivier in Noord-Holland 5) Scheepstouw 6) Schenkel 7) Staaldraad van een stag 8) Water in Nederland 
schenkel (toon de herkomst via de etymologiebank)
onderbeen; been van dier met vleesresten; zwaar (staaldraad)touw, dienende tot verlenging van een takel
1> lange smalle klamp voorzien van een scheen, waarmee een ijsschouw/sleeschuit over het ijs glijdt. Ook wel schenkel genoemd. Zie ook sleeplade en sleepslof. 2> aan een vast scheepsonderdeel bevestigd stuk ketting of touw waaraan een blok hangt. Ook bekend als mantel of hanger. Bron o.a.: J. van Beylen Zeilvaart lexicon, Rijksdienst voor h...