de schuiver zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: schui·ver Verbuigingen: schuivers (meerv.) Verbuigingen: schuivertje (verkleinwoord) 1) iets of iemand dat of die schuift of waarmee men kan schuiven 2) iemand die (opium) 'schuift' (een opiumschuiver) 3) bal die vlak langs de grond schuift 4) 
1) Achterpoot van een haas 2) Dambeweging 3) Hard en laag schot 4) Junk 5) Landloper 6) Misstap 7) Schooier 8) Slip 9) Slipper 10) Uitglijdende beweging 11) Uitglijder 12) Val 13) Zijdelingse val 1) Glijbeweging 2) Landloper 3) Misstap 4) Schooier 5) Schot 6) Slip 7) Slipper 8) Smak 9) Val 
(Bargoens, 1914) een schuiver nemen (hard wegloopen)
[Bargoens, boeventaal] . Een schuiver nemen (hard wegloopen).