[Let op: Spelling en uitleg uit 1920] 1) servituut, in den regel zakelijke rechten, die men op eens anders grond of erf heeft en waarvoor zoodanig erf dienstbaar is. Men onderscheidde ze in
servitutes praediorum rusticorum, die op landerijen rustten, en
servitutes praediorum urbanorum, op gebouwde eigendommen...
Gevonden op
https://www.gutenberg.org/cache/epub/34955/pg34955-images.html
Geen exacte overeenkomst gevonden.