spore zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: spo·re Verbuigingen: sporen (meerv.) voortplantingscel bij enkele eencellige dieren en bij lagere planten . Synoniemen: kiemcel 5 definities
1) Cel 2) Deel van een plant 3) Eerste begin 4) Eicel 5) Kiemcel 6) Kiemcel bij varens 7) Kiemkorrel 8) Ongeslachtelijk ontstaande voortplantingscel 9) Plantaardige kiemcel 10) Plant 11) Plantencel 12) Plantendeel 13) Ruststadium van sommige bacillen 14) Rustvorm bacil 15) Rustvorm van bacillen 16) Voorplantingscel 1) Kiemcel 2) Kiemkorrel 3) Spoor 
ongeslachtelijke voortplantingscel (toon de herkomst via de etymologiebank)
de op en in eenvoudige voortplantingsorganen gevormde of van gespecialiseerde delen van het mycelium afgesnoerde (conidiën, conidio- of chlamydosporen) en in zakjes of asci (ascosporen) of op basidiën (basidiosporen) gevormde, microscopisch kleine "zaden" van schimmels, paddenstoelen en zwammen, die als ze kiemen hyfen en een my...
voortplantingscel
(Voortplantings)cel die zich tot een individu kan ontwikkelen zonder eerst te versmelten met een andere cel. Sporen worden geproduceerd door planten, schimmels en sommige protozoën. Bij bacteriën spreekt men ook van spore als de bacteriecel zich ingekapseld heeft.
Een nogal resistent voortplantingslichaampje ("zaad"), geproduceerd door bacteriën of schimmels, om slechte tijden te overleven..
een bacterie in een rustfase