uithongeren werkw. Afbreekpatroon: uit·hon·ge·ren Verbuigingen: hongerde uit Vervoegingen: uitgehongerd (volt.deelw.) 1) enz. 2) lang ieder voedsel ontzeggen Voorbeeld: 'Tijdens het beleg werd de stad langzaam uitgehongerd.' 3) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het uithongeren in de ...
1) Affameren 2) Affarneren 3) Hongeren 4) Verhongeren 1) Verhongeren 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Uithongeren``] Eene vesting of eenen versterkten post U. door insluiting of blokkade. Zie Blokkade, Vestingoorlog