uitstulpen werkw. Afbreekpatroon: uit·stul·pen Verbuigingen: stulpte uit Vervoegingen: uitgestulpt (volt.deelw.) op een zekere plaats op een oppervlak buiten dat oppervlak doen komen, zonder dat het oppervlak beschadigd of verbroken wordt . Synoniemen: uitpuilen 1 definitie...
1) Buiten zijn vorm komen 2) Uitpuilen