[geschiedenis middeleeuwen] (Latijn: vagari = zwerven) Term waarmee een bont gezelschap van zwervende geestelijken en studenten werd aangeduid. Zij brachten de zogeheten vagantenpoëzie voort, bestaande uit zeer aardse drink-, liefdes- en satirische liederen. Tot de bekendste verzamelingen in dit genre behoren de dertiende-e... Gevonden op https://www.cultureelwoordenboek.nl/geschiedenis-middeleeuwen/vaganten
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] in de Middeleeuwen: rondtrekkende scholieren en zangers, die in Latijnse liederen (vagantenliederen) de liefde, den wijn en het gezellig genot bezongen. Het waren gewoonlijk losbandige knapen, die hunne eerste opleiding in de kloosterscholen gehad hadden, daar Latijn en z... Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/beer004woor01_01/beer004woor01_01_0026.php
Etym: Lat. vagari = rondzwerven. - 12de- en 13de-eeuwse ambulante intellectuelen die van (universiteits)stad naar (universiteits)stad trokken, ook wel goliarden genaamd. Volgens de traditionele (romantische) opvatting waren de auteurs aan lager wal geraakte studenten of clerici; ze trokken al drinkend en klaplopend rond... Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_02551.php