vernikkelen werkw. Uitspraak: [ vərˈnɪkələ(n) ] Afbreekpatroon: ver·nik·ke·len Vervoegingen: vernikkelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is vernikkeld (volt.deelw.) verstijven van de kou Voorbeeld: 'Schiet je een beetje op met die jassen, we staan hier te vernikkelen!' Synoniem: verkleumen Synoniemen: kleumen verkleumen Intensiver...
1) Bedotten 2) Blauwbekken 3) Chemisch proces 4) Kleumen 5) Verkleumen 6) Vertinnen 1) Bedotten 2) Blauwbekken 3) Verkleumen 4) Vernachelen 5) Vernichelen 
van een laag nikkel voorzien; verkleumen (toon de herkomst via de etymologiebank)
van een laag nikkel voorzien
van een laag nikkel voorzien - Jaar van herkomst: 1870 (WNT )
[Onderdelen van een fiets] D.m.v. elektrolyse een nieuwe laag nikkel aanbrengen.