Etym: Lat. vitium = gebrek, misslag, vergrijp < vitiare = beschadigen, ongeldig maken. - Term uit de retorica voor een vergrijp tegen één of meer van de stijldeugden, de virtutes dicendi. Tot de vitia behoren o.a. barbarisme en soloecismus (zie solecisme). Gevonden op https://www.dbnl.org/tekst/dela012alge01_01/dela012alge01_01_02204.php