wanhopen werkw. Uitspraak: [ 'wɑnhopə(n) ] Afbreekpatroon: wan·ho·pen Vervoegingen: wanhoopte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gewanhoopt (volt.deelw.) voelen dat je niets meer kunt veranderen aan een treurige of gevaarlijke situatie Voorbeeld: 'Niet wanhopen, het komt allemaal wel in orde!' Synoniem: de moed opgeven Synoniemen: ...
1) Depereren 2) Desespereren 3) Despereren 4) Vertwijfelen 1) Desespereren 2) Despereren 3) Vertwijfelen 4) Zich geen raad weten