de weduwnaar zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'wedywnar ] Afbreekpatroon: we·duw·naar Verbuigingen: weduwnaars (meerv.) man van wie de vrouw overleden is 
1) Wepel 2) Weduwman 3) Man van wie de vrouw gestorven is 4) Alleenstaande man 5) Overlevende man 
man van wie de echtgenote is overleden; echtgenoot van een overleden vrouw; in geval van een homohuwelijk ook: man van wie de partner is overleden mannelijke duif die van zijn vrouwtje is afgezonderd om hem bij een wedstrijd sneller te laten vliegen; doffer die van zijn duivin is afgezonderd
man wiens vrouw is overleden
man van wie de vrouw gestorven is vb: toen mijn moeder doodging, werd mijn vader weduwnaar
•man wiens echtgenote overleden is.
man wiens vrouw is overleden
Een weduwnaar is een man, wiens vrouw/man overleden is en waarmee hij getrouwd was. Een vrouwelijke weduwnaar wordt een weduwe genoemd. [basiswoordenlijst groep 7]