wrijven werkw. Uitspraak: [ ˈvrɛivə(n) ] Afbreekpatroon: wrij·ven Vervoegingen: wreef (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gewreven (volt.deelw.) met kracht over iets heen en weer strijken Voorbeelden: 'het parket wrijven' , 'de crème goed in de huid wrijven' Synoniemen: boenen opblinken oppoetsen opwrijven poetsen smeren Spreekwoor...
1) Aaien 2) Boenen 3) Ergens over gaan 4) Fijnmaken tot poeder 5) Frotteren 6) Glad maken 7) Krachtig aaien 8) Krauwen 9) Masseren 10) Met de hand strijken 11) Met druk strijken 12) Opblinken 13) Oppoetsen 14) Opwrijven 15) Poetsen 16) Politoeren 17) Ruisen 18) Schoon maken 19) Schrobben 20) Schuren 1) Boenen 2) Frictioneren 3) Frotten 4) Frotteren 5) Fijnmaken 6) Gladmaken 7) Krauwen 8) Masseren 9) Opblinken 10) Oppoetsen 11) Opwrijven 12) Poetsen 13) Politoeren 14) Ruisen 15) Schoonwrijven 16) Schrobben 17) Schuren 18) Schurken 19) Strubben 20) Strijken 21) Uitsmeren 22) Vagen 23) Wissen 
strijken (toon de herkomst via de etymologiebank)
een of meer keer over de oppervlakte strijken vb: zij wrijft de tafel tot hij glimt
•(handeling) hard tegen een voorwerp aan bewegen (+audio)
strijken
strijken